در دفتر خاطراتم نوشتم: عشق زیباست
معلم دفتر را دید و گفت: این رویاست!
گفتم: معلم تو از عشق چیزی میدانی؟
گفت: در عالم عشق، عاشق همیشه تنهاست
از این نامهربونی ها دارم از غصه میمیرم
تو ای رفیق تنهایی یه روز دستاتو می گیرم
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد
وسعت تنهائیم را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانیم را حس نکرد
در هجوم لحظه های بی کسی
درد بی کس ماندنم را حس نکرد
آن که با آغاز من مانوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد
می دونست دلم اسیره ولی رفت / می دونست گریه ام می گیره ولی رفت
می دونست تنهایی سخته، می دونست / می تونست باهام بمونه، نتونست
می دونست دلم شکسته ولی رفت / غم اون تو دل نشسته ولی رفت
تو دنیایی که جای آرزوهاست / کسی جز تو منو عاشق نمیخواد
بیا تا تکیه گاه من تو باشی / دلم مثل خودت تنهای تنهاست
آدمهای خوب از یاد نمیرن، از دل نمیرن، از ذهن نمیرن!
ولی زودتر از اینکه فکرش رو بکنی از پیشت میرن!
شب پر از ترانه میشه با تو!
قصه عاشقانه میشه با تو!
باغ پاییزی تنهایی من
باغ پر از جوانه میشه با تو!
با اینکه از تنهایی میترسم، اما دوست دارم توی قلب تو تنهای تنها باشم!
در عشق اگر عذاب دنیا بکشی / با اشک دو دیده طرح دریا بکشی
تا خلوت من هزار غربت باقی ست / تنها نشدی که درد تنها بکشی
رفتن و نموندن!!! رسم عاشقی همینست / مواظب خودت باش، تنهایی در کمینست
خداحافظ دیگه کاری ندارم / نمیمونی و اصراری ندارم
دیگه عشقی میون من و تو نیست / دیگه راهی به جز تنها شدن نیست
تو که رفتی غم دوریت، خراب و خورد و پیرم کرد / دوباره درد تنهایی، توی دستاش اسیرم کرد
تنهایی یعنی بین آدمایی باشی که میگن دوستت دارن
ولی کنار دلتنگی هات نیستن
تنهایی خیلی سخته وقتی چشمام به راهه
وقتی که شب سیاهه وقتی بدون ماهه
تنهایی خیلی تلخه وقتی که بی تو هستم
تنها می مونه دستم با این دل شکستم
یکی تنهاست، تنها اومده، تنها مونده، تنها یه آرزو داره که تو تنهاش نذاری
تو نباشی تا قیامت بی کسم، در تمام زندگی دلواپسم
سهم من از این عشق، یک نقطه چین شد
او رفت و این دل تا ابد تنهاترین شد!!!
یه سوال دارم! کوه چون سنگ بود تنها شد یا چون تنها بود سنگ شد؟
من که نه سنگ بودم و نه کوه، پس چرا تنها شدم؟
خدا تنهاست ولی ما که خدا نیستیم
فریادها مرده اند و سکوت جاریست
تنهایی حاکم سرزمین بی کسی است
می گویند پس چرا تنهاییم؟
ای حسین فاطمه!