یک دقیقه سکوت!

به خاطر تمام آرزوهایی که درحد یک فکر کودکانه باقی ماندند...

به خاطر امیدهایی که به نا امیدی مبدل شدند...

به خاطر شب هایی که با اندوه سپری کردیم...

 به خاطر قلبی که زیر پای کسانی که دوستشان داشتیم له شد...

به خاطر چشمانی که همیشه بارانی ماندند...

یک دقیقه سکوت! به احترام کسانی که شادی خود را با ناراحت کردنمان بدست آوردند...

به خاطر صدایت که  این روز ها وجودی فراموش شده است...

سعادتمند حقیقی کسی که همیشه همه جا و به همه چیز و همه کس بخندد

                                                                کریستوفرمارلو

پروانه اگر سوخت

.

.

.

.

میخواست دور شمع قرتی بازی درنیاره

همه عشق وآرزوم برای تو

                             تا قیامت به پای تو

                                        واسه عشقت مثه بارون می بارم

                                                             تا یه روز بهت بگم دوست دارم